ایجاد پیام رسان ایرانی جدید، تکرار راهی شکست خورده
پیام رسان ایرانی – ایجاد پیام رسان ایرانی جدید، تکرار راهی شکست خورده
پیام رسان ایرانی – در اختیار داشتن پیام رسان های اجتماعی و پیشتر شبکه های اجتماعی داخلی آرزوی یک دهه ما در جمهوری اسلامی ایران است، ولی تا کنون هیچیک از چهاردولت قبل علی رغم تلاش های زیاد در این امر موفق نبوده اند و به نظر می رسد با روند کنونی هم موفق نباشند.
در حال حاضر ۴ پیام رسان سروش، ای گپ، بیسفون و گپ در کشور چندسالی هستند که فعالیت خود را شروع کرده ولی متاسفانه بعد از اینکه به خاطر مسدود کردن تلگرام بخش کمی از مردم به این پیام رسان ها مراجعه کردند همگی دچار اختلال شدند و هنوز هم نتوانسته به یک وضعیت با ثبات برسند.
ولی جالب است که هر از گاهی از گوشه کنار خبر تولد پیام رسان جدیدی شنیده می شود، بدون اینکه کسی پاسخ دهد که مگر یک کشور ۷۰ میلیون نفری که ممکن است حدود ۳۰ تا ۴۰ میلیون کاربر پیام رسان داشته باشد به چند پیام رسان نیاز دارد.
تولد بدون ضابطه و قانون پیام رسان ها در سال های گذشته نشان داده که روند طی شده روند درستی نبوده و ادامه آن هم ما را به مقصد نخواهد رساند.
مسئولین امر به جای تلاش برای ایجاد پیام رسان های جدید می بایست سعی کنند پلتفرمی متن باز در کشور ایجاد کنند که همه کاربران آن بتوانند در یک بستر در قالب نرم افزارهای مختلف با هم در تعامل باشند، نمونه واقعی و عملی آن تلگرام است، که در حال حاضر توسعه های مختلفی از آن اعم از موبوگرام، تلگرام فارسی و … وجود دارد، ولی همه آنها از یک پلتفرم استفاده می کنند و کاربران تمامی آنها با هم ارتباط دارند.
دلیل اصلی موفقیت تلگرام در ایران هم، همین موضوع یعنی استفاده همه مردم از آن به صورت همزمان بود. والا در کشورهای همسایه ما تلگرام نتوانست جا باز کند و مانند ایران کاربر پیدا نکرد.
بدون شک هر مدلی غیر از این مدل به دلایل زیر به شکست منجر خواهد:
- پیام رسان های معمولی دنیا بیش از ۵۰ میلیون کاربر دارند و رسیدن به این عدد برای چند پیام رسان ایرانی به صورت همزمان غیر ممکن است.
- عدم توانایی در بازگشت سرمایه به دلیل تعداد کم کاربران
- عدم توانایی در مدیریت گنده داده ی حاصل از تبادل داده در پیام رسان برای یک مجموعه شرکتی
- وجود رقبای قوی تجاری خارجی
- محدود بودن قدرت تعامل کاربران در پیام رسان های مستقل از هم
نویسنده : علی محمد رجبی
