تاثیر رسانههای جدید ارتباطی بر سازگاری فرهنگی | خانواده و فضای مجازی
تاثیر رسانههای جدید ارتباطی بر سازگاری فرهنگی
تاثیر رسانههای جدید ارتباطی بر سازگاری فرهنگی – «دنیای چند فرهنگی، با تجربههای ساکنان موقتی، مهاجران و دیگرانی که به صورتی موفقیتآمیز انتقال از یک فرهنگ به [فرهنگی] دیگر را ایجاد کردهاند، افزایش یافته است»
جهت اطلاع و افزایش دانش و سواد فضای مجازی مخاطبان خود و به ویژه دانشجویان، پژوهشگران و تصمیم گیران این عرصه، مطالب مهم رسانه های خارجی را ترجمه و منتشر می نماید. بدیهی است انتشار این مطالب، لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست.
هرچند فرهنگهای سراسر دنیا بر سنتها، عقاید و قواعد خودشان که باعث خاص شدن آنها میشود، ارزش مینهند، رسانههای اجتماعی، افراد سراسر دنیا را بدون توجه به تفاوتها و مرزهای جغرافیایی [به یکدیگر] پیوند میدهد. بر اساس عقیده چن و ژانگ (۲۰۱۰)، «فشردگی زمان و فضا، به دلیل «همگرایی» رسانههای جدید و «جهانی شدن»، جهان را به حوزه تعاملی بسیار کوچکتری تبدیل کرده است.» مردم در سراسر دنیا در ثانیههایی که پیام ها را ارسال و دریافت می کنند، میتوانند با یکدیگر تعامل داشته باشند.
رسانههای اجتماعی جدید، افراد را از فرهنگهای مختلف در «دهکدهی جهانی» کنار یکدیگر آورده است. در طول [فرایند] سازگاری فرهنگی، افراد از رسانههای اجتماعی استفاده میکنند تا درباره کشورهای میزبان بدانند، به روابطی دست پیدا کرده و آن را توسعه بخشند، و همچنین از رویدادهایی که در کشور خودشان اتفاق می افتد نیز مطلع باقی بمانند.
ارتباط و تعامل، عواملی کلیدی و موثر برای درک اینکه چگونه رسانههای اجتماعی بر سازگاری بین فرهنگی اثر میگذارد، هستند.
رسانههای جدید اجتماعی
رسانههای اجتماعی جدید، بخش مهمی از زندگی ما هستند؛ آنها باتوجه به عقاید فرهنگی ما، ارتباط و وابستگی متقابل دنیای متنوع را ترویج میکنند. برای تعامل اجتماعی، رسانهها به افراد اجازه میدهند تا با اطلاعاتی که به سرعت در اینترنت قابل دسترس است، ارتباط برقرار کرده و مشارکت کنند.
در جامعه امروز، از آنجایی که رسانههای اجتماعی جدید در کاربردها و عادات روزانه فراگیرتر شده اند، تعداد کاربران اینترنتی روند رو به افزایشی پیدا کردهاند. ارتباطاتی که در بافتهای آنلاین رخ میدهد، گفتوگوهایی تعاملی را رواج میدهد که فهم نقطهنظرات متفاوت را امکان میسازد. «رسانههای اجتماعی جدید، به این معنی است که هرکسی منتشرکننده و منتقد است» (دانشگاه جورجتاون، ۲۰۱۰). در رسانههای اجتماعی، افراد فرصت دارند تا نظراتشان را برابر عموم شرح دهند و از طریق رسانهی مجازی، در مکالمهها و گفتوگوهایی عمومی مشارکت کنند.
افراد از رسانههای اجتماعی به دلایل متعددی استفاده میکنند. نخست، نیاز برای ارتباط و تعامل با افراد دیگر است. همانگونه که در «سلسلهمراتب نیازهای مازلو» تایید شده است، افراد تمایل دارند از طریق حمایت از روابط با دیگران حسی از تعلق را تجربه کنند. بعد از شناسایی نیازهای جسمی و ایمنی، افراد تلاش میکنند تا به نیاز سوم «تعلق داشتن» مازلو دست یابند. رسانههای اجتماعی جدید این فرصت را در زمانی که افراد میتوانند با دیگران ارتباط برقرار کنند و از طریق اجتماعات مجازی به شبکههای مختلف در اینترنت تعلق داشته باشند، فراهم میکنند.
در ارتباط و تعامل با دیگران به صورت آنلاین، افراد از رسانههای اجتماعی استفاده میکنند تا دانش به دست آورند و درباره نظرات و زاویههایدید مختلف پیرامون مسائل، موضوعات و رخدادها بدانند. با اهمیتترین [مسئله این است که]، رسانههای اجتماعی جدید برای اجتماعی شدن مورد استفاده قرارگرفتهاند. این، شکلی از رسانه است که به مردم اجازه میدهد تا بدون رو در رو بودن با دیگران در مکالمهها و گفتوگوهای آنلاین مشارکت کنند.
تفاوتهای فرهنگی بر ارتباطات، رفتارها و ارزشها اثر میگذارد. تفاوتهایی بر اساس هویت ملی و جنسیت در روش هویت یابی افراد در فرهنگ های مختلف وجود دارد که رفتارهای ارتباطی آنها را در سایتهای شبکهی اجتماعی مدیریت میکند» (روزن و دیگران، ۲۰۱۰).
سازگاری بین فرهنگی
«دنیای چند فرهنگی، با تجربههای ساکنان موقتی، مهاجران و دیگرانی که به صورتی موفقیتآمیز انتقال از یک فرهنگ به [فرهنگی] دیگر را ایجاد کردهاند، افزایش یافته است» (کیم، ۲۰۰۱). مطالعات بین فرهنگی، بر تعاملات میان مردمی با زمینههای فرهنگی متفاوت تمرکز میکند. بر اساس عقیده گادیکانست (۲۰۰۳)، سازگاری «فرایندی پویا است که توسط افراد، در جریان جابهجایی به محیط فرهنگی ناآشنا، شکل میگیرد (یا مجددا برقرار میشود). در این فرایند افراد روابطی نسبتا ثابت، دوجانبه و کاربردی با محیط به دست میآورند.»
مراحل سازگاری بین فرهنگی، جهت در نظر گرفتن زمان ترسیم روابط برای استفاده از رسانههای اجتماعی مهم هستند. چهار مرحله سازگاری بین فرهنگی عبارتند از ماه عسل، بحران، تنظیم و هماهنگی فرهنگی (لیزگارد، ۱۹۹۵، به نقل از چن و استاروستا، ۲۰۰۵).
در طول مرحلهی ماه عسل، افراد رضایتمندی اولیهای را با بودن در خارج از کشور [و حضور] در کشوری متفاوت تجربه میکنند.
مرحلهی بحران، شامل خصومت و سرخوردگی از زندگی در فرهنگی غیرمشابه است.
سپس، تنظیم و بازیابی تدریجی به وجود میآید و هماهنگی فرهنگی سازگاری و تنظیم کامل است.
براساس عقیده کوهلز (۲۰۰۱)، شوک فرهنگی «نوعی سردرگمی روانی است که اکثر مردم آن را زمانی که برای دورهای طولانی به فرهنگی متفاوت از فرهنگ خودشان منتقل میشوند، تجربه میکنند». شوک فرهنگی نوعی پریشانی است که هرکس در طول سازگاری بین فرهنگی احساس میکند که میتواند بر روابط و رفتار آنها اثر بگذارد.
به علاوه، ارتباطات مشخصه مهمی در این فرایند بین فرهنگی است. از آنجایی که افراد مهاجرت میکنند تا مطالعه، کار و زندگی کنند، صحبت کردن با دیگران قبل و بعد [از مهاجرت] سودمند است. داشتن آن مقدار دانش و اطلاعات درباره فرهنگ میزبان و فرایند بین فرهنگی بر تنظیم احساسات تاثیر میگذارد. «تنظیم عواطف به افراد اجازه میدهد تا با تفکر بیطرف دربارهی رویدادهای بین فرهنگی و بدون عقبنشینی به دفاع روانشناختی مشارکت کنند. ساکنان موقتی اگر توانایی برای قاعدهمند کردن یا کنترل احساساتشان نداشته باشند، بعید است به خوبی [با محیطی که به آن مهاجرت کردهاند] سازگار شوند؛ زیرا آنها بصورت خودکار یا از روی عادت تفکر و تعامل با دنیا متوقف خواهند شد» (ماتسوموتو و دیگران، ۲۰۰۶). کنترل داشتن بر احساسات در توانایی برای مشارکت در یادگیری و فهم تاثیر میگذارد.
«افراد فرهنگهای متفاوت، تنها از طریق توانایی ارتباطات جهانی میتوانند به صورتی موثر و مولد در جامعهای که در حال جهانی شدن است، ارتباط برقرار کنند» (چن و استاروستا، ۱۹۹۶، ۲۰۰۵). ارتباطات جهانی توانایی مهمی برای توسعه است به منظور اینکه کمک کند تا فرهنگهای دیگر را بفهمیم و در جامعه امروز به صورت موفقیتآمیز ارتباط برقرار کنیم. توانایی و شایستگی جنبههای شناختی، احساسی و رفتاری را در ارتباط با چهار بعد از توانایی ارتباطات جهانی به کار میگیرد: طرز فکر جهانی، آشکار کردن خود، نقشهبرداری از فرهنگ و فراهم آوردن تعامل (چن، ۲۰۰۵).
نتیجهگیری
نتایج این مطالعه بر اهمیت اینکه چگونه برقرار کردن ارتباطات از طریق سایتهای رسانههای اجتماعی بر سازگاری بین فرهنگی تاثیر می گذارد، تاکید میکند. تعاملات و گفتوگوها که نقطهای مهم برای برقراری ارتباط با افرادی که در کشور میزبان و کشور خودشان بشمار می رود، در ارتباط بودن را توسعه میدهد. این ارتباطات و روابط اولا برای غلبه کردن بر چالشهای سازگاری و ثانیا جهت توسعه دادن احساس «عضوی از جامعه بودن» مهم هستند.
«تنظیم شدن»، یک مولفه ضروری در سازگاری بین فرهنگی است، و رسانههای اجتماعی بر این فرایند تاثیر میگذارند. رسانههای اجتماعی به عنوان مکانی برای تعامل و مکالمه به منظور در ارتباط بودن با مخاطبانی که در کشور میزبان هستند و پرسیدن درباره تجربه بین فرهنگی آنها، خدامت ارائه میدهند. به علاوه آگاه شدن از تفکرات قالبی بخشی از فرایند تنظیم شدن است. اگرچه رسانههای اجتماعی به افراد کمک میکنند تا بر تفکرات قالبی غلبه کنند یا حتی آنها را تقویت کنند، افراد از تفکرات قالبی و پیشداوریها آگاه میشوند و میتوانند درک آنها را از طریق منابع چندگانه شکل دهند. اطلاعات از نقطهنظرات مختلف در دسترس این افراد است و به سادگی از برداشتهای متفاوتی که زاویهدیدی گستردهتر در مورد فرهنگها میسازد آگاه میشدند و [آنها را] تشخیص میدادند. همچنین ارتباطات و روابط بر احساس عضوی از جامعهبودن یک فرد در زمانی که وی با فرهنگی جدید سازگار میشود، اثر میگذارد.
منبع: گرداب
به کانال تلگرامی انجمن خانواده و اینترنت بپیوندید. familyweb@
تاثیر رسانههای جدید ارتباطی بر سازگاری فرهنگی تاثیر رسانههای جدید ارتباطی بر سازگاری فرهنگی تاثیر رسانههای جدید ارتباطی بر سازگاری فرهنگی تاثیر رسانههای جدید ارتباطی بر سازگاری فرهنگی تاثیر رسانههای جدید ارتباطی بر سازگاری فرهنگی تاثیر رسانههای جدید ارتباطی بر سازگاری فرهنگی تاثیر رسانههای جدید ارتباطی بر سازگاری فرهنگی تاثیر رسانههای جدید ارتباطی بر سازگاری فرهنگی تاثیر رسانههای جدید ارتباطی بر سازگاری فرهنگی تاثیر رسانههای جدید ارتباطی بر سازگاری فرهنگی تاثیر رسانههای جدید ارتباطی بر سازگاری فرهنگی تاثیر رسانههای جدید ارتباطی بر سازگاری فرهنگی تاثیر رسانههای جدید ارتباطی بر سازگاری فرهنگی